LEVENT TÜZEMEN – BURUK’UN ZAFERİ
Derbi için, “Galatasaraylı oyuncular öz inançlı ve ruhsal üstünlükle Kadıköy’e gidiyorlar. Başkan olarak dönerler” demiştim ve yanılmadım. Kadıköy’deki harika oyun, 3-0’lık skor Galatasaray’ın liderliği hak ettiğinin belgesiydi. Okan Buruk akıl kokan bir oyun planıyla hem Jorge Jesus’u taktik olarak alt etti hem de idaresiyle birlikte Galatasaray’a zirveden bakan Fenerbahçe’ye karşı Kadıköy’de dev bir zafere imza attı.
Galatasaray ekolünde yetişen ve oyuncu olarak sayısız başarılara imza atan Okan Buruk’u topluluğa yakıştırmayanlar, hatta “Hoca değil” diyenlerin artık yüzleri utançtan kıpkırmızı olmuştur. Bu ortada inanarak ve güvenerek Okan hocayı vazifeye getiren lider Dursun Özbek ile grubunu de kutlamak gerekir.
Galatasaray taraftarının olmadığı derbide Galatasaraylı oyuncular maç uzunluğu tribün baskısına kulak asmadan oyunun direksiyonunu elinde tuttular. Sarı-kırmızılılarda Muslera’dan tutun en uçtaki Barış’a kadar her oyuncu yüreğini ortaya koydu. Kazanma duygusu uğraş hissiyle birleşince disiplin ortaya çıktı ve Galatasaray keyif verdi.
Özellikle Galatasaray’ın “Kompakt” anlayışla ve aklı ön plana çıkarıp grup halinde yaptığı savunma göz kamaştırıcıydı. Oyuna Icardi girdikten sonra Galatasaray adeta şahlandı. Arjantinli yıldız, “Benim pasımı gol yapmalısın” dercesine yumuşattığı topu Kerem geri çevirmedi ve hoş bir gole imza attı.
Ancak Icardi’nin attığı gol ders olacak özellikteydi. Tecrübeli oyuncu çaprazda olmasına karşın şutunu Fenerbahçe kalesinin tavanına vurdu. Kerem, Barış, Yunus ve Rashica bu vuruşu Icardi’den öğrenmeli. Şayet Barış ve Kerem final vuruşlarında Icardi üzere düşünebilseydi Galatasaray skoru tarihi bir hale getirirdi.
EMRE BOL – JESUS’A YAZAR
Yahu Trabzonspor maçında 3’lü oynadın; mağlup oldun. Tekrar tıpkı şeyi yaparak farklı sonuç bekliyorsun! Olacak şey mi? Kendi alanında, seyircisinin önünde koskoca Fenerbahçe’yi madara ettin Jesus! Birinci yarı ikinci yarıdaki, ikinci yarıda ise birinci yarıdaki formasyonla oynasan sonuç farklı olabilirdi.
Kimse kusura bakmasın, Galatasaray farkı kaçıran taraftı. Daima söylüyorum; Fenerbahçe’nin bir oyunu, Galatasaray’ın ise âlâ oyuncuları var. Artık bütün ekipler Jesus’un sistemini çözdü. Yalnızca çılgınca atak ederek, savunmayı “boş vererek” şampiyonluk mümkün değil. İşte bu türlü takke düşer, kel görünür.
Bunun sinyallerini aslında 4 haftadır veriyordu. Savunma ardı ve ortasına atılan her top konum oluyor. Okan hocanın; Icardi ve Gomis’in yerine hayatında hiç Kadıköy’ü görmemiş Barış Alper’i tercih etmesi maçın üzerine ne kadar baş yorduğunun bir göstergesi… Çok çok yeterli oynadığını, Fenerbahçe savunmasını darmadağın ettiğini söylemek gerekir.
Zaten iki grup oyuncuları ortasında bilhassa değerli mevkilerde önemli kalite farkı var. Ortadaki fark fakat oyun gücüyle kapatılabilirdi. Jesus’un yanlışları yüzünden böylesi berbat bir fark ortaya çıktı. Birkaç gün içerisinde transfer dönemi başlayacak. Rakiplerle ortadaki kalite farkı yapılacak transferlerle kapatılmazsa Fenerbahçe’nin işi çok güç.
SERKAN KORKMAZ – BURUK VE ICARDI
Okan hoca nefis bir başlangıç kurgusuyla birinci düdükten itibaren dev uğraşa tartısını koydu. Jorge Jesus’un ne bulduğunu kimsenin anlamadığı Gustavo ile kurduğu üçlü savunma sarı-kırmızılar için en maçın en büyük avantajıydı. Mertens ile tesirli duran toplar kullanmaya başlayan Galatasaray golünü bir kornerden buldu. Oliveira uzak direğe düzgün bir vuruşla Altay’ı avladı.
Sarı-kırmızılar tam 25 yıl sonra Kadıköy deplasmanında birinci kere soyunma odasına önde girmeyi başarıyordu. Kerem ve Rashica birinci yarıda Barış, Mertens ve Oliveira’ya ayak uydursa skor tabelası daha da farklı olabilirdi. Jesus ikinci yarıda dörtlüye döndü Fenerbahçe hafif bir kıpırdandı. Başlangıç 11’inde ısrar eden Okan hoca sabırla bekledi ve oyuncu değişikliği yapana kadar direnmekle kalmadı konumlar bulmaya devam etti.
70 ile 75. dakikalar ortası iki hocanın değişiklikleriyle iki ekip da öbür kimliklere bürünse de maçın gidişatı değişmedi. Galatasaray çok net konumlar bulmaya devam etti. Haftalardır piyasada olmayan Icardi o sırada hala oyunda olmasına şaşırılan Kerem’e gol attırarak grubunu rahatlattı. Akabinde İrfan Can kırmızı kartla oyun dışında kaldı ve maç teknik olarak bitmişti.
Büyük Yıldız Icardi tarihe geçecek maça unutulmaz bir imza atmayı ihmal etmedi. Bu maç sonuçları prestijiyle, kazanan ve kaybeden için sahiden üç puandan çok daha fazlasıydı. Tesiri vakitle anlaşılacak. Okan Buruk dün akşamdan sonra çok uzun süreceğini iddia ettiğim Galatasaray mesleğinin en kıymetli yakıtını depoladı.
GÜRCAN BİLGİÇ – DERBİNİN RUHU!
Maç öncesinde iki teknik adamı karşılaştırırken, “Jesus futbolu, Okan Buruk ise Muhteşem Lig’i biliyor” dedim. Zira büyük maçların “ruhu” vardır ve bu şifreleri en güzel çözen hoca da grubuna istediğini yaptırır. Üçüncü yerliyi bulmak için uğraşan Okan Buruk, Kadıköy’e dört Türk ile geldi.
Jesus grubun en pahalısı İrfan Can’ı kulübede oturttu. Bu rekabetin ne demek olduğunu düzgün bilen oyuncuların gösterdiği efor yahut reflekslerle istikrarları bozabiliyorsunuz. Barış Alper’in ön tarafta her yere koşturup, Kerem’i bek üzere oynatıp, süratli atak başlangıcında görevlendirmesi bu yüzdendi.
Bir 45 dakikayı Galatasaray’ın ne yapacağını seyrederek geçirdi Jesus. Trabzon’da tıpkı tahlil ile oyunu rakibe verip, liderliği kaybetti. Tepeyi kazanması gereken maçta da aklını – fikrini alana koymadı. Süratli atakçılarını hem geriye koşturtup, hem de Fenerbahçe defansının gerisine sızdırma planını tıkır tıkır işletti Galatasaray. Merkezi kalabalık tuttu, tıpkı üç hafta evvel Trabzonspor, daha evvel Başakşehir’in yaptığı üzere.
Kornerlerin hepsine rakip dokundu. Birebir bölgeye, tıpkı halde kullandılar. Bu türlü bir maça fakat bu kadar makus hazırlanılır. Ne tribün maçı yaşayabildi, ne de oyuncu kümesi kazanacağını hissettirdi. Dönem başından beri överek konuştuğumuz tüm silahları bloke olmuştu ve Jesus’un ezber planları tahlil üretmedi. Makinanın tüm dişlileri acemi üzereydi dün Fenerbahçe’de. Uzun lig yolunda sert bir darbe aldılar. Artık ayağa kalkma vakti. Bu türlü travmaları atlatırsanız “büyük takım” olursunuz.
ZEKİ UZUNDURUKAN – JESUS’UN İNTİHARI; OKAN HOCANIN ZEKASI
Öyle bir derbi izledik ki… Savunması olmayan Fenerbahçe’ye karşı, daima gol arayan bir Galatasaray vardı alanda. Savunması olmayan diyorum zira Jesus, kadrosunun defansını neredeyse orta alanda pozisyonlandırmış. Okan hoca da futbolcularına uzun top talimatı vermiş. Tahminen kolay bir taktik bu. Fakat Fenerbahçe ile oynuyorsanız, savunma gerisine atacağınız her top, rakip kalede gol konumuna dönüşüyor. Bir de Fenerbahçe’nin çok yeterli uyguladığı çizgi ofsayt taktiğine yakalanmıyorsanız, rahat sonuca gidersiniz.
Galatasaray birinci yarıda bunu bir sefer başardı ve öne geçti. Fakat birinci yarıda tarihi farka gidecek durumlar da buldu sarı-kırmızılılar. Jesus, nasıl bu savunma anlayışı ile oynama konusunda ısrar ediyor, aklım almıyor. Hal bu türlü olunca Fenerbahçe, üç stoperle değil, Altay’ı da işin içine katarsak 4 stoperle oynadı. Zira Altay da vakit zaman savunma gerisine atılan toplarda bir stoper üzere çıkıp topları uzaklaştırdı. Lakin Fenerbahçe güzel savunma yapamıyor. Fenerbahçe’nin hemen 4’lü savunma anlayışına dönmesi lazım. Yoksa rakibe çok durum verir, kolay kazanabileceği maçları bile kaybedebilir.
Galatasaray’a gelirsek, kusursuz bir derbi oynadı Galatasaray. Muslera, Batshuayi ve Arao’nun şutlarını dayanılmaz çıkardı birinci yarıda. İkinci yarıda Fenerbahçe ismine ‘pozisyonu dahi yoktu’ diyebiliriz. Galatasaray, bu sezonki en rahat maçlarından birini oynadı aslında. Galatasaray, Kadıköy deplasmanında hamleye çok adamla giderken, kaptırılan toplarda da geriye dönüşlerde çok çabuk davrandı.
107 dakika (45+7+45+10), adeta arı üzere çalıştı Okan hocanın öğrencileri. Birinci yarıda olduğu üzere ikinci yarıda da oyun üstünlüğü daima Galatasaray’ın elindeydi. Farklı kazandığı Başakşehir maçında bile bu kadar gol durumuna giremedi Galatasaray. Kaleci Altay, mesleğindeki kurtarış rekorunu kırmıştır herhalde! Dünya Kupası öncesinde adeta göklere çıkardığımız Fenerbahçe ve Jesus’tan eser yoktu dünkü derbide. Aslında Dünya Kupası dönüşü, Fenerbahçe futbol olarak kaldığı yerden devam edemiyor. Büyük düşüş var Fenerbahçe’nin futbolunda. Jesus’un da formsuz olduğunu söyleyebiliriz. Dün maçı çevirebilecek hiçbir atılım yapamadı.
İkinci yarıda Jesus baktı maç elden gidiyor, Rossi, Batshuayi ve Crespo’yu çıkarıp, Zajc, Valencia ve İrfan Can’ı alana sürdü. Okan hoca da evvelki maçlarına nazaran dün etkisiz görünen Mertens’i çıkarıp, Torreira’yı oyuna aldı. Rashica’nın yerine de Yunus Akgün’e baht verdi. Galatasaray’da Berkan Kutlu ve Barış Alper fevkalade oynadı. Muslera ve Galatasaray savunması da yanlışsız bir maç çıkardı.
Icardi girdikten sonra Fenerbahçe ismine esasen yapacak bir şey kalmamıştı. Kerem’e kusursuz bir asist yaptı, sonrasında farkı getiren golü atıp Galatasaray’ın Kadıköy zaferinde büyük rol oynadı. Icardi çok büyük golcü çok… Büyük maçlar büyük hocalar ile kazanılır. Doğal ki bir de güzel takımlarla.
Galatasaray’ın takımı daha kaliteli, kabul etmek lazım. Ancak Jesus, büyük maçlarda daima sınıfta kalıyor. Dün 3’lü savunma inadı yüzünden maçı altın tepside Galatasaray’a verdi adeta. Halil Umut Meler, çok beğendiğim seçkin hakemimiz. Fakat dün İrfan Can’ın durumunda kırmızı kart göstermek için VAR’a gitmek nedir ey Meler? Durum gözünün önünde. Kırmızı oğlu kırmızı! Çıkarsana kırmızıyı!
Galatasaray, adeta güle oynaya Fenerbahçe’yi yenerek, önder geldiği Kadıköy’den önder döndü. Hem de puan farkını 4’e çıkararak. Fenerbahçe’ye gelince, Jesus’un bu savunma taktiği ile şampiyon olması çok zor! Jesus bu futbol anlayışında inat ederse, dönemi tamamlayamaz!
REHA KAPSAL – USTA…
Derbi öncesi Fenerbahçe’nin son haftalardaki imgesi Dünya Kupası ortasına kadarki periyodun çok uzağındaydı. Oyun kalitesini ileri taşımak yerine, kalite manasında geriye gidiyordu sarı-lacivertliler. Bu maçın atmosferi farklı olsa da formda ve favori olmadıkları aşikardı. Galatasaray ise ortaya girerken yakaladığı formu kaldığı yerden, eksiklerine karşın istikrarlı ve planlı biçimde devam ettiriyordu.
Fenerbahçe’nin en besbelli özelliği yaptığı güçlü pres ve karşı pres anlayışıydı. Bilhassa savunmayı orta alana kadar çıkarıp alan boşaltan, grup halinde senkronize baskı yapan, rakibi oynatmayan, fizik kalitesi güçlü bir grup olan Fenerbahçe’nin bu savunma anlayışı nedeniyle rakibe durum verdiği maçlar da olmuştu. Savunma bu kadar öne çıkıyorsa kesinlikle topa karşı başka oyuncuların açısı, konumlanması ve aldığı durum çok kıymetli. Sarı-lacivertlilerin bir de çok çalışmadığı ve teknik yönetici Jorge Jesus’un da buna baş yormadığı, top ayağındayken Fenerbahçe dönem başından beri uygun atak etmedi. Buna bir de gereksiz üçlü sistem seçimi, yanlış oyuncu tercihleri, değişiklikleri ve hatta bu değişikliklerin de geç yapılması eklenince Fenerbahçe’nin yenilgisi kaçınılmazdı.
Galatasaray birinci düdükten son dakikaya kadar rakibinden daha fazla koşup topu istedi, daha fazla durum üretti, oyuna daha fazla hakim oldu. Okan Buruk’un; grubu maça çok uygun hazırlaması, hamlede üç tane hem driplingci hem koşucu oyuncu oynatması, Leo Dubois’i sol beke monte etmesi, maçın en düzgünlerinden Berkan’dan vazgeçmemesi, top ayağında ve rakipteyken saha içi tertibi en kusursuz halde her kısımda uygulatması, gel-gitler yaşamadan oyundan düşmemesi Galatasaray’a hak ettiği 3 puanı getirdi.
Derbiler özel maçlardır ve geçmiş mesleğiniz ne kadar başarılarla dolu olsa da her vakit o günlük performansınız test edilir. Nasıl hazırlandığınız, nasıl bir kurguyla oynadığınız, oyun ideolojiniz ve prensipleriniz saha içinde farkı yaratır. Bu iş sadece işi motivasyonla açıklanamaz. Bu ayrıntıları da teknik adamların çok güzel tahlil edip alanda uygulatması gerekir. Zira bir aşçı en son yaptığı yemek kadar ustadır!
İçerik Fotomac.com‘dan alınmıştır
