Tahran yönetimi, ABD yaptırımları ve İsrail ile yaşanan gerilimler nedeniyle daralan petrol gelirlerine alternatif arayışına girdi. İran, zengin maden rezervlerini kullanarak ekonomisini çeşitlendirmeyi ve bölgede metal üretiminin merkezi olmayı hedefliyor.
İran, uzun yıllardır petrol ve doğalgaz gelirlerine bağımlı bir ekonomiye sahipti. Ancak ABD yaptırımları ve küresel enerji piyasalarındaki dalgalanmalar, Tahran yönetimini yeni arayışlara itti. Son dönemde demir cevheri, bakır, çinko ve boksit gibi yer altı kaynaklarına yönelen İran, bu sektördeki yatırımlarını hızlandırdı.
S&P Global’in analizlerine göre, İran madencilik sektörünü büyüterek Çin başta olmak üzere Asya ve Orta Doğu pazarlarına ihracatını artırmayı planlıyor. Bu hamle, ülkenin yaptırımlara karşı daha dirençli bir ekonomi inşa etmesine yardımcı olabilir.
Rezerv: 3,8 milyar ton (dünya rezervlerinin %1,9’u)
Önemli Madenler: Çadormalu, Gol-e-Gohar, Sangan
Yıllık Üretim: 25 milyon ton
Hedef: Çelik üretimini artırarak Asya ve Orta Doğu’ya ihracat
Rezerv: 15 milyon ton
Önemli Madenler: Angouran, Mehdiabad
Yıllık Üretim: 1 milyon ton
İhracat Hedefi: Türkiye, Irak, Birleşik Arap Emirlikleri
Rezerv: 2,6 milyar ton
Yıllık Üretim: 1,2 milyon ton konsantre, 321 bin ton katot bakır
Önemli Tesisler: Sarcheshmeh, Miduk, Sungun (NICICO)
Boksit Rezervi: 10,6 milyon ton
Alümina Üretimi: 582 bin ton (2024-2025 hedefi)
Ana Üretim Merkezi: Jajarm madeni
İran, elektrik ark ocakları ve doğrudan indirgenmiş demir (DRI) teknolojisiyle çelik üretiminde önemli bir konumda.
Yıllık Çelik Üretimi: 15 milyon ton
Önemli Tesisler: Mobarakeh Steel, Khouzestan, Esfahan
İhracat Pazarı: Çin, Türkiye, Orta Doğu ülkeleri
İran, petrol gelirlerindeki belirsizlik nedeniyle çelik, bakır, çinko ve alüminyum gibi ürünlerin ihracatını artırmayı planlıyor. Bu strateji, ülkenin dış ticaret dengesini iyileştirebilir ve yaptırımlara karşı ekonomik direncini güçlendirebilir.
İran, petrol gelirlerine olan bağımlılığını azaltmak için madencilik sektörüne büyük yatırımlar yapıyor. Özellikle demir, bakır, çinko ve alüminyum gibi metallerde bölgesel bir üs olmayı hedefleyen Tahran yönetimi, bu hamleyle yaptırımlara karşı daha dirençli bir ekonomi inşa etmeyi amaçlıyor.